Ragnarsdrápa.
Bragi Boddason

1.
Vilið Hrafnketill heyra,
hvé hreingróit steini
Þrúðar skalk ok þengil
þjófs ilja blað leyfa.

2.
Nema svá at góð ens gjalla
gjöld baugnafaðs vildi
meyjar hjóls enn mæri
mögr Sigurðar Högna.

3.
Knátti eðr við illan
Jörmunrekkr at vakna
með dreyrfáar dróttir
draum í sverða flaumi;
rósta varð í ranni
Randvés höfuðniðja,
þá er hrafnbláir hefnðu
barma Erps of barmar.

4.
Flaut of set, við sveita,
sóknar álfs, í golfi
hræva dögg, þar er höggnar
hendr sem fœtr of kendusk;
fell í blóði blandinn
brunn ölskála - runna
þat er á Leifa landa
laufi fátt - at höfði.

5.
Þar, svá at gerðu gyrðan
golfhölkvis sá fylkis,
segls Naglfara siglur
saums andvanar standa;
urðu snemst ok Sörli
samráða þeir Hamðir
hörðum herðimýlum
Hergauts vinu barðir.

6.
Mjök lét stála stökkvir
styðja Gjúka niðja
flaums, þá er fjörvi næma
Fugl-hildar mun vildu,
ok blásserkjar birkis
[ball] fagr-götu allir
[ennihögg ok eggjar]
Jónakrs sonum launa.

7.
Þat segi ek fall á fögrum
flotna randar botni;
Ræs göfumk reiðar mána
Ragnarr ok fjölð sagna.

8.
Ok of þerris æða
ásk-Rán at þat sinum
til fárhuga fœra
feðr veðr boga hugði,
þá er hristi-Sif hringa
hals, en böls of fylda,
bar til byrjar drösla
baug örlygis draugi.

9.
Bauða sú til bleyði
bœti-Þrúðr at móti
malm mætum hilmi
men dreyrugra benja;
svá lét ey, þótt etti
sem orrostu letti,
jöfrum ulfs at sinna
með algifris lifru.

10.
Letrat lýða stillir
landa vanr á sandi
[þá svall heipt] í Högna
höð glamma mun stöðva,
er þrymregin þremja
þróttig Heðin sóttu,
heldr en Hildar svíra
hringa þeir of fingi.

11.
Ok fyr hönd í hólmi
hveðru brynju Viðris
fengeyðandi fljóða
fordæða nam ráða;
allr gekk herr und hurðir
Hjarranda framm kyrrar
reiðr at Reifnis skeiði
raðarálfs mari bráðum.

12.
Þá má sókn á Svölnis
salpenningi kenna;
Ræs göfumk reiðar mána
Ragnarr ok fjölð sagna.

13.
Gefjun dró frá Gylfa,
glöð djúpröðuls, óðla,
svát af rennirauknum
rauk, Danmarkar auka;
báru öxn ok átta
ennitungl þars gingu
fyr vineyjar viðri
vallrauf fjögur höfuð.

14.
Þat erum sýnt at snemma
sonr Aldaföðrs vildi
afls við úri þœfðan
jarðar reist of freista.

15.
Hamri fórsk í hœgri
hönd, þá er allra landa,
œgir öflugbörðu,
endiseiðs of kendi.

16.
Vaðr lá-Viðris arfa
vilgi slakr, er rakðisk,
á Eynæfis öndri,
Jörmungandr at sandi.

17.
Ok borðróins barða
brautar þvengr enn ljóti
á haussprengi Hrungnis
harðgeðr neðan starði.

18.
Þá er forns Litar flotna
á fangboða öngli
hrökkjáll of hrokkinn
hekk völsunga drekku.

19.
Vildit vröngum ofra
vágs hyrsendir ægi,
hinn er mætugil máva
mœrar skar fyr Þóri.

20.
Hinn er varp á viða
vinda öndurdísar
of manna sjöt margra
mundlaug föður augum.