Höfuðlausn
Óttar svarti.

1.
Hlyð mann göfugur minne
myrk bals þvíat ek kann yrkja
finnum yðr ok annan
alvaldr konung fallin
þat tel ek grams ok gauta
glað sístanda místag
döglings verk at dyrka
dyr þeingill mik leingi.

2.
Goð mennis þarf ek gunnar
gulls brjótanda at njóta
her er alnenninn inni
inn drótt með gram svinnum.

3.
Ungr hrastu á vit vengis
vígrakkr konungr blakki
þú hefir dyrum þrek drera
Danmarkar þik vandan
varð nytliguzt norðan
nú ert ríkr af hvöt slíkri
frá ek til þess er fórut
för þín konungr gerva.

4.
Auttuð árum skreyttum
austr í sallt með flestum
báruð lind af landi
landvörðr á skip randir
neyttuð segls ok settuð
sundvarpaði stundu
sleit mjök róin mikla
mörg ár und þér bárur.

5.
Drótt var drjúgligr ótti
dolg linnz at för þinn
svanbræðir namtu síðan
Svíþjóðar nes rjóða.

6.
Gilldir komtu at gjalldi
Gotneskum her flotna
þorðut þér at varða
þjóðlönd firar rændu
rann enn maðr um ninna
margr byr um þrek varga
hungr frá ek austr hinn yngvi
eysyslu lið þeyja.

7.
Enn brauztu ela kennir
yggs veðr þorinn bryggjur
linnz hefir lönd at vinna
lunduna þér snúnað
höfðu hart um krafðir
hilldr óx víð þat skilldir
gang enn gamlir sprungu
gunnþinga járn hringar.

8.
Komtu í land ok lendir
láðvörðr aðalráði
þín naut rekka rúni
ríki efldr at slíku
harðr var fundr sá er færðut
friðlandz á vit niðja
réð átstuðill áðan
Játmundar þar grundu.

9.
Þengill frá ek at þunga
þinn her skipum ferri
rauð hringmara heiði
hlóð valköstu blóði
laut fyr yðr áðr leti
landfólk í gný randa
engla ferð at jörðu
ótt enn mörg á flótta.

10.
Atgöngu vanntu yngvi
ætt siklinga mikla
blíðr hilmir rauðtu breiða
borg kantara um morgin
lék við raun af ríki
reðtu bragna konr gagni
alldar frá ek at alldri
eldr ok reykr at þú belldir.

11.
Mattið enskrar ættar
ölld þar er tókt við gjöldum
vísi vægðar lausum
við frøgr við þér bægja
guldut gumnar sjaldar
gull döglingi holluz
stundum frá ek til strandar
stór þing ofan fóru.

12.
Náðut ungr at eyða
ógnteitr jöfur peitu
reyndut røssir steinda
rönd á tuskalandi.

13.
Valfasta bjóttu vestan
veðr úr tvá knörru
hætt hafit er í ótta
opt skjöldunga þopti
næði straumr ef stæði
strangr kaupskipum angra
innan borðz á unnum
erringar lið verra.

14.
eigi ræðuz ægi
ér fórut sjá stóran
allvalldr um getr alldar
engi nýtri drengi
opt varð fars en forsi
flest ratt af sér bröttum
neytt áðr Noreg neittuð
niðjungr Haralds miðjan.

15.
Blá gjoða tóktu bræðir
bengjálfrs ok þá sjálfa
skatte gnægðr með skreyttu
skeið Hákonar reiði
ungr sóttr þú þróttar
þings má grennir hingat
mattið jarl þau er áttuð
áttlönd firir því standa.

16.
Lytande hefir ljótu
landz ráðendum branda
umstillingar allar
ifla fullz um goldit
hafa léztu heimska jöfra
herskorðandi forðum
munndangs laun þá er meinum
mætr gramr við þik sættu.

17.
Braut hafit Böðvar þreytir
branda rjóðr ór landi
meirr fannz þinn enn þeira
þrekr döglinga rekna
stökk sem þjóð um þekkir
þér hver konungr ferri
heptuð ér en eptir
orðreyr þes er sat norðast.

18.
Nú ræðr þú fyr þeira
þik remmir guð miklu
folld er forðum helldu
u bragningar gagni
breið eru austr til eiða
ætt lönd und þér göndlar
eingr sat ellda þreyngvir
áðr at slíku láða.

19.
Gegn eru þér at þegnum
þjóð skjöldunga góðra
halldit hæft á velldi
Hjalltlenndingar kenndir
engi varð á jörðu
ógnbráðr áðr þér náðum
austr sá er eyjum vestan
ynglingr und sik þryngvi.

20.
Skárut sköfnu styri
skaut sylg hár bylgjur
lék við hún áhreini
hlunnz þar er drósir spunnu.